هوشنگ فراهانی در گفتگو با خبرنگار موسیقی دیباچه گفت: آلبومی در دست انتشار دارم که منتظر هستم شرایط بهتر شود تا بتوانیم کارهای نهایی این اثر را انجام دهیم و این آلبوم را روانه بازار موسیقی کنیم. من سال ۱۳۸۲ آلبومی را برای زنده یاد ایرج بسطامی جمع آوری کردم که قبل از خواندن قطعات این اثر این هنرمند از دنیا رفت در نتیجه این آثار ماند تا اینکه من تصمیم گرفتم این اثر را دوباره بازنویسی کنم و فرم آن را عوض کردم. در این اثر از سازهای غربی و ایرانی استفاده شده است و یک اثر کاملا ارکسترال است در نتیجه تکمیل این اثر به هزینه زیادی احتیاج دارد.
این نوازنده در ادامه بیان کرد: همچنین با چند خواننده برای همکاری صحبت کردم که هزینه پیشنهادی آنها به اندازه پول آپارتمان من است یعنی باید آپارتمان را بفروشم تا بتوانم دستمزد آنها را بدهم تا بخوانند و واقعا از این میزان درخواست دستمزد تعجب می کنم. با همه این موضوع ها زمانیکه اثر را منتشر کنم مطمئن هستم که در عرض چند ساعت این آلبوم پر هزینه را دانلود می کنند. اگر مردم قدر این آثار را می دانستند دلم نمی سوخت ولی باید بپذیریم که مردم ما موسیقی شناس نیستند و موسیقی خوب و بد را تشخیص نمی دهند.
او خاطرنشان کرد: بسیاری از مردم نمی دانند که بزرگان موسیقی چه زحمتی برای این هنر کشیده اند. در این زمان بهترین کار آموزش است و من خودم خیلی روی این موضوع کار می کنم. به عنوان مثال در فضای مجازی سعی می کنم مردم بیشتر با موسیقی آشنا شوند در صورتیکه این کار به عهده خود دولت است. ما هنرمندان مجبوریم به صورت مستقل کار آموزش را انجام دهیم یعنی اینکه به مردم یاد بدهیم موسیقی چیست و چطور باید از فرهنگ و هنر محافظت کنیم. متاسفانه باید بپذیریم که دچار فقر فرهنگی شده ایم. متاسفانه بهترین کار سمفونیک را برای مردم بگذاریم اصلا نمی دانند چه اثری را می شنوند. من همیشه تلاش می کنم با نگارش مقاله، تدریس، سخنرانی ها مردم را با موسیقی آشنا کنم.
این نوازنده تار با اشاره به اینکه بیماری کرونا تاثیر منفی روی فرهنگ و هنر گذاشته است، تاکید کرد: من هر ساله در فستیوال های مختلف شرکت می کردم ولی حدود دو سال است که فقط در خانه هستیم اما در این مدت تمام تلاش خود را کردم که در زمینه هنر مفید باشم. ما هنرمندان باید در خانه هم به فرهنگ کمک کنیم. وظیفه هنرمند این است که اقدامات مثبتی برای آیندگان انجام دهد. در این دوران کتاب «مجموعه آثار محمدرضا لطفی» را منتشر کردم که خوشبختانه مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. این کتاب در سالروز درگذشت این استاد بزرگوار منتشر شد در نتیجه در این دوران بیماری هنرمندان باید به فکر انتشار آثار خود باشند زیرا نمی توانیم هیچ کاری انجام ندهیم.
او درباره کتاب «مجموعه آثار محمدرضا لطفی» عنوان کرد: سال ۱۳۸۵ در خارج از کشور با استاد محمدرضا لطفی دیداری داشتیم که من در آن زمان یک سری از کارهای قدیمی را نت نویسی کرده بودم و استاد پیشنهاد دادند یک سری از کارهایشان را با همکاری یک دیگر نُت نویسی کنیم در نتیجه تعدادی از کارها را خودشان انتخاب کردند و من شروع به آوانگاری کردم. همچنین تعدادی از قطعات نایاب را پیدا کردیم و این کار تا سال ۱۳۹۲ طول کشید. متاسفانه در زمان چاپ استاد دچار بیماری شدند و این بیماری منجر به فوت ایشان شد.
این هنرمند افزود: بعد از فوت استاد من شوقی برای انتشار این اثر نداشتم و یک سری مسائل خانوادگی خود ایشان هم بود که انتشار این اثر به زمان دیگری موکول شد. سال ۱۳۹۹ چون بیشتر اوقات در خانه بودم کتاب را دوباره بازنویسی کردم در نتیجه این اثر منتشر شد که مورد توجه بسیاری از علاقه مندان قرار گرفت. به نظر من خیلی مهم بود که این آثار به صورت مکتوب درآید و پاسداشتی از طرف نسل ما بود و وظیفه نسل ما است که این کار را انجام دهیم.
او در پایان گفت: آثار گذشتگان باید نُت شود زیرا این عزیزان خیلی زحمت کشیدند. برای من مهم است که آثار این بزرگان به دست نسل آینده برسد و هر چه آثار مکتوب بیشتر باشد سندیت آن بیشتر می شود و نقاط تاریکی باقی نمی ماند. امیدوارم بتوانیم آثار بیشتری را به کمک هنرمندان دیگر نُت نویسی و مکتوب کنیم تا این آثار ماندگار شوند.
گفتگو از غزاله سعادتی
